Met aandacht en goede zorg

Ik woon in een niet al te grote gemeente aan een eeuwenoud kanaal.

Karakteristiek is de ononderbroken bomensingel aan de oostzijde van het kanaal. Jarenlang is er vrijwel geen onderhoud uitgevoerd aan de bedoelde bomen. Daardoor staan ze er nu niet al te florissant bij. De eerder genoemde gemeente heeft een wettelijke onderhoudsplicht en is bezig met het wegwerken van het achterstallige onderhoud aan de bomen in de hele gemeente.

Het gebied waar ik woon schijnt aan de beurt te zijn en daarom werden alle dorpsbewoners uitgenodigd voor een informatiebijeenkomst. Ik houd erg van bomen, dus ik schreef dat datum direct in mijn agenda.

Nu moet je weten dat ik niet altijd even goede ervaringen heb met de gemeente.   Ik zag het al helemaal voor me: een paar gemeente-ambtenaren met een PowerPoint met daarin een volledig uitgewerkt plan. In dat plan allerlei beleidsregels en argumenten ter ondersteuning van het plan om het grootste deel van de bomen om te hakken. Veiligheid, te duur et cetera.

Dus ik las me in over bomen, beleid, Beschermd Dorpsgezicht etc, verzamelde al mijn moed en strijdlust en liep met mijn mapje met informatie onder de arm naar het dorpshuis.

Er kwam inderdaad een gemeente-ambtenaar samen met twee mensen van een boomverzorgingsbedrijf.  En er was inderdaad een PowerPoint.

Maar er was geen plan. Er waren alleen feiten over de huidige situatie. En een keurige toelichting over hoe die feiten verzameld waren. En er was een uitleg over hoe de gemeente samen met de bewoners tot een plan wilde komen.

We spraken met elkaar over wat we wel en niet wilden en maakten aantekeningen voor de gemeente. Er was tijd voor de beantwoording van vragen en we kregen een datum voor de volgende informatie-avond.

Ontspannen en met een grote glimlach liep ik naar huis.

Hier, in mijn eigen kleine dorp, liet de gemeente zien hoe je iets kunt aanpakken met aandacht en goede zorg.